خلاصه بیانیه ۳۰ امین نشست تغییرات اقلیمی ملل متحد

به گزارش داغ (دیده‌بان امنیت غذایی) به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت جهادکشاورزی، مهمترین نکاتی که در بیانیه سی امین نشست تغییرات اقلیمی ملل متحد مطرح شده به شرح زیر است؛

۱–  این بیانیه دستاوردهای تحت رژیم اقلیمی چندجانبه از زمان تصویب کنوانسیون در سال ۱۹۹۲، پروتکل کیوتو در سال ۱۹۹۷ و توافق‌نامه پاریس در سال ۲۰۱۵ را گرامی می‌دارد و اذعان می‌کند که چالش‌ها، شکاف‌ها و موانعی در رابطه با اجرای اقدامات اقلیمی، همانطور که در گزارش‌های تلفیقی ۲۰۲۵ در مورد مشارکت‌های ملی تعیین‌شده و گزارش‌های شفافیت دوسالانه و گزارش پیشرفت در فرآیند تدوین و اجرای برنامه‌های سازگاری ملی آمده است، همچنان باقی است.

۲–  کشورهای عضو کنوانسیون تغییر اقلیمی ملل متحد به چندجانبه‌گرایی و اصول و مفاد توافق‌نامه پاریس براساس این بیانیه متعهد مانده و در پیگیری تلاش‌ها برای دستیابی به هدف و اهداف بلندمدت توافق‌نامه با هدف انجام اقدامات اقلیمی و حمایت از مردم و کره زمین متحد بمانند.

۳–  کشورهای عضو همچنین بر عزم خود برای حفاظت از سیستم اقلیمی برای نسل‌های حال و آینده با در نظر گرفتن اهمیت عدالت بین‌نسلی برای کودکان و جوانان تأیید کرده‌اند.

۴– این بیانیه لازم‌الاجرا شدن سریع توافق‌نامه پاریس در ۴ نوامبر ۲۰۱۶ را یادآوری و ابراز امیدواری می‌کند که این توافق‌نامه بار دیگر تقریباً از جهان‌شمولی برخوردار شود.

۵–  بیانیه نشست تغییرات اقلیمی ملل متحد، محوریت عدالت و بهترین علم موجود را برای اقدام و سیاست‌گذاری موثر در مورد اقلیم، همانطور که توسط هیات بین دولتی تغییرات اقلیمی ارایه شده است، به رسمیت می‌شناسد.

۶–  این بیانیه همچنین بر هدف دمایی توافق‌نامه پاریس مبنی بر نگه داشتن افزایش میانگین دمای جهانی به زیر ۲ درجه سانتیگراد بالاتر از سطوح پیش از صنعتی شدن و پیگیری تلاش‌ها برای محدود کردن افزایش دما به ۱.۵ درجه سانتیگراد بالاتر از سطوح پیش از صنعتی شدن را مجدداً تأیید می‌کند و اذعان دارد که دستیابی به این هدف، خطرات و تأثیرات تغییرات اقلیمی را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد.

۷– در این بیانیه تاکید شده که خطرات و تاثیرات تغییرات اقلیمی در افزایش دمای ۱.۵ درجه سانتیگراد در مقایسه با ۲ درجه سانتیگراد بسیار کمتر خواهد بود و عزم خود را برای پیگیری تلاش‌ها برای محدود کردن افزایش دما به ۱.۵ درجه سانتیگراد، محدود کردن میزان و مدت زمان هرگونه جهش دما و پر کردن شکاف‌های سازگاری مجدداً تکرار می‌کند.

۸–  این بیانیه اذعان دارد که پیشرفت جمعی قابل توجهی به سمت هدف دمایی توافق‌نامه پاریس حاصل شده است، از افزایش دمای جهانی مورد انتظار بیش از ۴ درجه سانتیگراد طبق برخی پیش‌بینی‌ها قبل از تصویب توافق‌نامه تا افزایش در محدوده ۲.۳ تا ۲.۵ درجه سانتیگراد و خم شدن منحنی انتشار بر اساس اجرای کامل آخرین مشارکت‌های ملی تعیین‌شده، در عین حال خاطرنشان می‌کند که این برای دستیابی به هدف دما کافی نیست.

۹–  براساس این بیانیه پیشرفت جهانی قابل توجهی در دهه گذشته حاصل شده است، از جمله پیشرفت‌های سریع در کاهش هزینه‌های فناوری‌ها و سطوح بی‌سابقه ظرفیت انرژی تجدیدپذیر جهانی و سرمایه‌گذاری در انرژی پاک و در همین حال بر مزایا و فرصت‌های اقتصادی و اجتماعی اقدامات اقلیمی، از جمله رشد اقتصادی، ایجاد شغل، بهبود دسترسی و امنیت انرژی و بهبود سلامت عمومی تأکید می‌کند.

۱۰–  در این بیانیه اذعان شده که گذار جهانی به سمت انتشار کم گازهای گلخانه‌ای و توسعه تاب‌آور در برابر آب و هوا برگشت‌ناپذیر است.

۱۱–  در این بیانیه آمده که توافق‌نامه پاریس در حال کار است و مصمم است که سریع‌تر و بیشتر پیش برود.

۱۲- این بیانیه محوریت همکاری بین‌المللی برای پیشرفت در جهت دستیابی به هدف و اهداف بلندمدت توافق‌نامه پاریس و همچنین غلبه بر چالش‌های توسعه و ایجاد فرصت‌هایی برای پاسخگویی به نیاز فوری به رسیدگی به تغییرات اقلیمی را به رسمیت می‌شناسد.

۱۳–  این بیانیه نقش حیاتی سازمان‌های ملل متحد، آژانس‌های تخصصی، دبیرخانه، برنامه‌های حمایتی منطقه‌ای و بین‌المللی، همکاری‌های دوجانبه و چندجانبه را به رسمیت می‌شناسد. آژانس‌ها، بانک‌های توسعه چندجانبه و سایر مؤسسات مالی در تقویت همکاری در مورد اجرای توافق‌نامه پاریس و حمایت از آن از مذاکره تا اجرا؛ چرخه سیاستگذاری توافق پاریس کاملاً در حال حرکت است.

۱۴–  نتیجه نخستین بررسی جهانی، همراه با آخرین مشارکت‌های تعیین‌شده ملی و برنامه‌های سازگاری ملی و نخستین دور گزارش‌های شفافیت دوسالانه، نشان‌دهنده اجرای چرخه سیاست توافق‌نامه پاریس است.

۱۵–  این بیانیه قاطعانه به تمرکز بر اجرای توافق‌نامه پاریس و تصمیمات اتخاذ شده از زمان نخستین نشست آن تاکید دارد و قدردانی و تشکر عمیق خود را از ریاست‌های زیر ابراز می‌کند:

الف) بیست و یکمین جلسه کنفرانس طرفین، برای هدایت فرآیندی که منجر به تصویب توافق‌نامه پاریس تحت کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات اقلیمی شد.

ب) نخستین نشست کنفرانس طرفین که به عنوان نشست طرفین توافق‌نامه پاریس عمل می‌کند، برای تکمیل برنامه کاری تحت توافق‌نامه پاریس و سایر تصمیمات

ج) دومین نشست کنفرانس طرفین که به عنوان نشست طرفین توافق‌نامه پاریس عمل می‌کند، برای زمان اقدام شیلی مادرید و سایر تصمیمات؛

د) سومین جلسه کنفرانس طرفین که به عنوان جلسه طرفین توافقنامه پاریس، برای پیمان اقلیمی گلاسکو و سایر تصمیمات عمل می‌کند.

ه) چهارمین نشست کنفرانس طرفین که به عنوان جلسه طرفین توافقنامه پاریس، برای طرح اجرایی شرم‌الشیخ و سایر تصمیمات عمل می‌کند.

و) پنجمین نشست کنفرانس طرفین که به عنوان جلسه طرفین توافقنامه پاریس، برای اجماع امارات متحده عربی و سایر تصمیمات عمل می‌کند.

ز) ششمین نشست کنفرانس طرفین که به عنوان جلسه طرفین توافقنامه پاریس، برای پیمان وحدت اقلیمی باکو و سایر تصمیمات عمل می‌کند.

۱۶– این بیانیه همچنین از ۱۲۲ طرفی که مشارکت‌های ملی جدید خود را برای چرخه سیاست‌گذاری بعدی توافقنامه پاریس اعلام کرده‌اند، تقدیر می‌کند و از طرف‌هایی که هنوز مشارکت ملی جدیدی را اعلام نکرده‌اند، می‌خواهد که در اسرع وقت این کار را انجام دهند.

۱۷- در این بیانیه آمده که مشارکت‌های تعیین‌شده ملی در طول زمان بهبود یافته‌اند، از جمله اهداف کاهش انتشار در سطح اقتصاد، پوشش همه گازهای گلخانه‌ای، و فراتر رفتن از کاهش انتشار به منظور گنجاندن داوطلبانه عناصری از جمله سازگاری، امور مالی، فناوری، ظرفیت‌سازی، همکاری داوطلبانه، مشارکت ذینفعان، اقدامات واکنشی، انتقال عادلانه و رسیدگی به خسارات و آسیب‌ها، و با آگاهی از نتیجه بررسی جهانی.

۱۸–  بیانیه از ۸۰ عضوی که استراتژی‌های توسعه بلندمدت انتشار کم گازهای گلخانه‌ای را ابلاغ کرده‌اند، تقدیر کرده و از اعضایی که هنوز این کار را انجام نداده‌اند، می‌خواهد که در اسرع وقت چنین استراتژی‌هایی را ابلاغ کنند.

۱۹– همچنین این بیانیه از ۷۱ عضوی که برنامه‌ها، سیاست‌ها و فرآیندهای برنامه‌ریزی ملی سازگاری را ارایه کرده‌اند، تقدیر می‌کند که شامل ۶۰ عضو از کشورهای در حال توسعه است که یک طرح سازگاری ملی ارائه کرده‌اند، و از اعضایی که هنوز این کار را انجام نداده‌اند می‌خواهد که تا پایان سال ۲۰۲۵ این کار را انجام دهند و همچنین از همه اعضا می‌خواهد که در اجرای آنها تا سال ۲۰۳۰ پیشرفت کنند.

۲۰–  تلاش‌های مستمر کشورهای در حال توسعه عضو در تدوین و اجرای برنامه‌های سازگاری ملی و چالش‌های قابل توجهی که در دسترسی به منابع مالی برای اجرای آنها با آن مواجه هستند از سوی این بیانیه به رسمیت شناخته می‌شود.

۲۱–  این بیانیه از ۱۱۹ عضوی که نخستین گزارش‌های شفافیت دوسالانه خود را ارایه داده‌اند، تقدیر کرده و این گزارش‌ها نشان دهنده گام‌های برداشته شده و پیشرفت‌های حاصل شده توسط اعضا در جهت اجرای توافق‌نامه پاریس و شکاف‌های باقی مانده در اجرای آن است.

۲۲–  همچنین آغاز بررسی کارشناسی فنی گزارش‌های شفافیت دوسالانه برای ۵۰ عضو مورد انتظار تا پایان دسامبر ۲۰۲۵ و بررسی تسهیل‌کننده و چندجانبه پیشرفت برای ۱۲ عضو را تصدیق می‌کند.

۲۳–  بیانیه تصدیق می‌کند که اجرای کامل چارچوب شفافیت پیشرفته تحت توافقنامه پاریس، درک روشنی از تلاش‌های اعضا برای اجرای توافقنامه پاریس را تسهیل می‌کند و در نتیجه اعتماد و اطمینان را ارتقا می‌دهد.

۲۴–  همچنین اهمیت ارایه پشتیبانی بیشتر به شیوه‌ای به موقع، کافی و قابل پیش‌بینی به کشورهای در حال توسعه برای اجرای چارچوب شفافیت پیشرفته را تصدیق می‌کند.

۲۵- این بیانیه نیاز به افزایش چند برابری حمایت مالی ارایه شده و بسیج شده برای کشورهای در حال توسعه برای اقدامات بلندپروازانه سازگاری و کاهش انتشار با هدف دستیابی به ماده ۲ توافقنامه پاریس را تصدیق و خاطرنشان می‌کند که هزینه عدم اقدام به طور قابل توجهی بیشتر از هزینه اقدام به موقع و مؤثر اقلیمی خواهد بود.

۲۶–  بیانیه فوق‌، از تصمیم هیات مدیره صندوق برای پاسخگویی به خسارات و آسیب‌ها مبنی بر ایجاد یک چرخه تأمین مجدددر راستای بسیج منابع صندوق استقبال می‌کند و مشتاقانه منتظر تأمین مجدد موفقیت‌آمیز منابع صندوق پاسخگویی به خسارات و آسیب‌ها، صندوق تسهیلات جهانی محیط زیست و صندوق اقلیم سبز است.

پاسخ به فوریت: تسریع اجرا، همبستگی و همکاری بین‌المللی

۲۷–  بیانیه سی‌امین نشست تغییر اقلیم ملل متحد، نیاز به اقدام فوری و حمایت برای دستیابی به کاهش عمیق، سریع و پایدار انتشار گازهای گلخانه‌ای در راستای مسیرهای ۱.۵ درجه سانتیگراد را به رسمیت می‌شناسد و خاطرنشان می‌کند که تامین مالی، ظرفیت‌سازی و انتقال فناوری، عوامل حیاتی توانمندساز اقدام اقلیمی هستند.

۲۸–  کشورهای عضو در این بیانیه بر تعهد خود برای تسریع اجرا، حمایت و همکاری در دستیابی به مشارکت‌های ملی تعیین‌شده در این دهه حساس و پس از آن، از جمله با همسو کردن آنها با هدف بلندمدت دمای جهانی توافق‌نامه پاریس، مطابق با بهترین علم موجود، که منعکس‌کننده عدالت و اصل مسئولیت‌های مشترک اما متمایز و قابلیت‌های مربوطه، با توجه به شرایط مختلف ملی و در چارچوب توسعه پایدار و تلاش‌ها برای ریشه‌کنی فقر است، تاکید کرده‌اند.

۲۹–  کشورهای عضو در این بیانیه تصمیم گرفته‌اند تلاش‌ها را در یک موتیرائوی جهانی علیه تغییرات اقلیمی متحد کنند و از همه بازیگران می‌خواهند تا برای تسریع و افزایش قابل توجه اقدامات اقلیمی در سراسر جهان، به عنوان بخشی از بسیج جهانی برای افزایش قابل توجه همکاری و اجرای بین‌المللی در طول این دهه حساس، با هدف حفظ ۱.۵ درجه سانتیگراد در دسترس، ایجاد تاب‌آوری و بسیج منابع مالی، فناوری و ظرفیت‌سازی، مطابق با اصول و مفاد توافق‌نامه پاریس، با یکدیگر همکاری کنند.

۳۰- این بیانیه از تلاش‌های همه ذی‌نفعان غیرعضو در رسیدگی و پاسخگویی به تغییرات اقلیمی از جمله تلاش‌های جامعه مدنی، بخش خصوصی، مؤسسات مالی، شهرها و سایر مقامات محلی در اقدامات اقلیمی چندسطحی استقبال می‌کند و از همه بازیگران می‌خواهد که به همکاری خود برای تسریع و افزایش اقدامات اقلیمی در سراسر جهان ادامه دهند تا ۱.۵ درجه سانتیگراد در دسترس، ایجاد تاب‌آوری و بسیج ابزارهای اجرایی حفظ شود.

۳۱–  همچنین این بیانیه با قدردانی از کار و تلاش‌های ریاست دوره‌های پنجم، ششم و هفتم (نقشه راه برای ماموریت ۱.۵ تروئیکا) در راستای افزایش قابل توجه همکاری‌های بین‌المللی و ایجاد محیط توانمندساز بین‌المللی برای تحریک جاه‌طلبی با هدف افزایش اقدام و اجرا در این دهه حساس و حفظ ۱.۵ درجه سانتیگراد در حد قابل دسترس استقبال می‌کند.

۳۲–  بیانیه از اعضا می‌خواهد که محیط‌های توانمندساز خود را به شیوه‌ای ملی و با هدف افزایش تأمین مالی اقلیمی ارتقا دهند.

۳۳–  همچنین از اعضا می‌خواهد که همکاری خود را در جهت ایجاد محیط‌های توانمندساز بین‌المللی برای اقدام اقلیمی و کاهش موانع آن، با هدف تسریع اجرای کامل مشارکت‌های ملی و در عین حال تلاش برای انجام بهتر اقدامات جمعی و مشارکتی، مطابق با اصول و مفاد کنوانسیون و توافقنامه پاریس، با در نظر گرفتن شرایط ملی و اولویت‌های توسعه، افزایش دهند.

۳۴–  در این بیانیه بر لزوم اجرای سریع اقدامات کاهش انتشار داخلی مطابق با بند ۲ ماده ۴ توافقنامه پاریس و همچنین استفاده از همکاری داوطلبانه، همانطور که در بند ۱ ماده ۶ توافقنامه پاریس به آن اشاره شده است، تأکید شده است.

۳۵–  اهمیت همسوسازی مشارکت‌های ملی تعیین‌شده با استراتژی‌های توسعه انتشار کم گازهای گلخانه‌ای بلندمدت در این بیانیه مورد توجه قرار گرفته و اعضا را تشویق می‌کند تا مشارکت‌های ملی تعیین‌شده خود را برای رسیدن به صفر خالص جهانی تا اواسط قرن یا حدود آن، با هدف حفظ ۱.۵ درجه سانتیگراد در محدوده قابل دسترس، همسو کنند.

۳۶- بیانیه سی‌امین نشست تغییر اقلیم ملل متحد، از اعضا دعوت می‌کند تا برنامه‌های اجرایی و سرمایه‌گذاری را برای مشارکت‌های ملی تعیین‌شده خود تدوین کنند و مشارکت‌های ملی تعیین‌شده خود را با استراتژی‌ها و برنامه‌های توسعه اقتصادی گسترده‌تر خود همسو کنند.

۳۷–  همچنین درخواست خود را از کمیته ظرفیت‌سازی پاریس۲ یادآوری می‌کند تا با هماهنگی اعضا، سایر نهادها و برنامه‌های تشکیل‌شده در کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد و سایر ذی‌نفعان، فعالیت‌های جاری برای افزایش ظرفیت کشورهای در حال توسعه برای تهیه و اجرای مشارکت‌های ملی تعیین‌شده را شناسایی کند.

۳۸. از دبیرخانه درخواست می‌کند تا کارگاه‌های تبادل نظر، از جمله در هفته‌های اقلیمی، را برای تسهیل اشتراک‌گذاری دانش و شیوه‌های خوب در رابطه با تهیه و اجرای مشارکت‌های ملی تعیین‌شده، با استفاده از گزارش‌های مربوط به «گفتگوی سالانه بررسی وضعیت جهانی» برگزار کند.

۳۹–  بیانیه مذکور از پیشنهاد کمک فنی برای تهیه و اجرای مشارکت‌های ملی تعیین‌شده استقبال کرده و از سازمان‌های مربوطه سازمان ملل متحد، آژانس‌های تخصصی، دبیرخانه، از جمله از طریق مراکز همکاری منطقه‌ای، برنامه‌های حمایتی منطقه‌ای و بین‌المللی و آژانس‌های دوجانبه و چندجانبه دعوت می‌کند تا ارائه کمک و پشتیبانی فنی به کشورهای در حال توسعه عضو را برای تسهیل تهیه و اجرای مشارکت‌های ملی تعیین‌شده توسط آنها افزایش دهند.

۴۰–  این بیانیه از تلاش‌های ریاست سی‌امین جلسه کنفرانس اعضا در راه‌اندازی ابتکارات داوطلبانه، تلاش‌های قهرمانان عالی‌رتبه در ارائه تداوم و کار ذی‌نفعان غیرعضو در حمایت از اعضا در اجرای مشارکت‌های ملی تعیین‌شده آنها با در نظر گرفتن اصول و مفاد توافق‌نامه پاریس قدردانی کرده است.

۴۱–  بیانیه فوق، در پاسخ به فوریت، شکاف‌ها و چالش‌ها، تسریع اجرا، همبستگی و همکاری بین‌المللی، تصمیم می‌گیرد که شتاب‌دهنده اجرای جهانی را به عنوان یک ابتکار مشارکتی، تسهیل‌کننده و داوطلبانه تحت هدایت روسای جلسات هفتم و هشتم (نوامبر ۲۰۲۶) کنفرانس طرفین که به عنوان نشست طرفین توافقنامه پاریس فعالیت می‌کند، راه‌اندازی کند تا اجرا در بین همه بازیگران را تسریع کند تا ۱.۵ درجه سانتیگراد در دسترس باقی بماند و از کشورها در اجرای مشارکت‌های ملی تعیین‌شده و برنامه‌های سازگاری ملی خود با در نظر گرفتن تصمیمات ذکر شده در بند ۱۵ فوق، مانند اجماع امارات متحده عربی، حمایت کند. همچنین از روسای جلسات درخواست می‌کند تا گزارشی از خلاصه کار خود در این زمینه را به کنفرانس طرفین که به عنوان نشست طرفین توافقنامه پاریس فعالیت می‌کند، در هشتمین جلسه خود ارائه دهند. از روسای جلسات دعوت می‌کند تا جلسات اطلاع‌رسانی آزاد و فراگیر را همزمان با شصت و چهارمین (ژوئن ۲۰۲۶) و شصت و پنجمین (نوامبر ۲۰۲۶) جلسات نهادهای فرعی برگزار کنند و تصمیم می‌گیرد تبادل نظر کنند. تجربیات و دیدگاه‌ها در مورد مسائل مرتبط در یک رویداد سطح بالا در سال ۲۰۲۶.

۴۲–  این بیانیه همچنین تصمیم می‌گیرد تحت هدایت روسای جلسات ششم، هفتم و هشتم کنفرانس اعضا که به عنوان اجلاس اعضای توافقنامه پاریس فعالیت می‌کند، «ماموریت Belém to 1.5 » را با هدف توانمندسازی جاه‌طلبی و اجرای مشارکت‌های ملی تعیین‌شده و برنامه‌های سازگاری ملی، برای تأمل در تسریع اجرا، همکاری بین‌المللی و سرمایه‌گذاری در مشارکت‌های ملی تعیین‌شده و برنامه‌های سازگاری ملی در زمینه کاهش و سازگاری، آغاز کند و از این روسای جلسات می‌خواهد تا گزارشی خلاصه از کار را هنگام پایان کار تا هشتمین جلسه کنفرانس اعضا که به عنوان اجلاس اعضای توافقنامه پاریس فعالیت می‌کند، تهیه کنند.

۴۳– این بیانیه بند ۱۱ ماده ۴ توافقنامه پاریس را یادآوری کرده و اعضا را تشویق می‌کند تا در هر زمان، مشارکت ملی تعیین‌شده موجود خود را با هدف افزایش سطح جاه‌طلبی آن، مطابق با راهنمایی‌های مصوب کنفرانس اعضا که به عنوان اجلاس اعضای توافقنامه پاریس فعالیت می‌کند، تقویت کنند.

۴۴–  از تلاش‌ها برای اصلاح معماری مالی بین‌المللی استقبال می‌کند و خواستار تلاش‌های مستمر در این زمینه است ضمن آن که بر لزوم کاهش سریع محدودیت‌ها، چالش‌ها، نابرابری‌های سیستماتیک و موانع موجود در رابطه با دسترسی به منابع مالی اقلیمی تأکید دارد.

۴۵– مجدداً تأکید می‌کند که کشورهای توسعه‌یافته عضو، منابع مالی را برای کمک به کشورهای در حال توسعه عضو در رابطه با کاهش و سازگاری در ادامه تعهدات موجود خود تحت کنوانسیون فراهم خواهند کرد و سایر اعضا تشویق می‌شوند که چنین حمایتی را داوطلبانه ارائه دهند یا به ارائه آن ادامه دهند.

۴۶– در این  بیانیه همچنین هدف بلندمدت هماهنگ کردن جریان‌های مالی با مسیری به سوی انتشار کم گازهای گلخانه‌ای و توسعه تاب‌آور در برابر اقلیم را مجدداً تأیید شده است.

۴۷– بیانیه مجدداً بر فراخوان ۳ از همه بازیگران برای همکاری جهت افزایش تأمین مالی کشورهای در حال توسعه برای اقدامات اقلیمی از تمام منابع عمومی و خصوصی تا حداقل ۱.۳ تریلیون دلار در سال تا سال ۲۰۳۵ تأکید می‌کند، به «نقشه راه باکو تا بلم تا ۱.۳ تریلیون دلار» توجه دارد و از تلاش‌های انجام شده توسط روسای بیست و نهمین و سی‌امین جلسات کنفرانس اعضا در انجام وظایفشان استقبال می‌کند.

۴۸– این بیانیه تصمیم می‌گیرد که فوراً اقداماتی را برای افزایش تأمین مالی کشورهای در حال توسعه برای اقدامات اقلیمی از تمام منابع عمومی و خصوصی تا حداقل ۱.۳ تریلیون دلار در سال تا سال ۲۰۳۵ انجام دهد و بر نیاز فوری به ادامه مسیر به سمت هدف بسیج حداقل ۳۰۰ میلیارد دلار در سال برای کشورهای در حال توسعه برای اقدامات اقلیمی، با رهبری کشورهای توسعه‌یافته، تأکید می‌کند.

۴۹–  در این بیانیه همچنین بر نیاز فوری به تأمین و بسیج منابع عمومی و مبتنی بر کمک‌های بلاعوض و تأمین مالی با امتیاز بالا، به‌ویژه برای سازگاری در کشورهای عضو در حال توسعه، به‌ویژه آن‌هایی که به‌طور ویژه در برابر اثرات نامطلوب تغییرات اقلیمی آسیب‌پذیر هستند و محدودیت‌های ظرفیتی قابل‌توجهی دارند، مانند کشورهای کمتر توسعه‌یافته و کشورهای جزیره‌ای کوچک در حال توسعه، تأکید شده است. 

۵۰- نیاز به اقدام و پشتیبانی فوری و بیشتر برای جلوگیری، به حداقل رساندن و رسیدگی به خسارات و زیان‌های مرتبط با اثرات تغییرات اقلیمی را به رسمیت می‌شناسد.

۵۱- این بیانیه تصمیم خود را برای پیگیری تلاش‌ها برای حداقل سه برابر کردن خروجی سالانه از نهادهای عملیاتی سازوکار مالی، صندوق سازگاری، صندوق کشورهای کمتر توسعه‌یافته و صندوق ویژه تغییرات اقلیمی از سطح ۲۰۲۲ تا حداکثر ۲۰۳۰، با هدف افزایش قابل توجه سهم تأمین مالی ارائه شده از طریق آن‌ها در دستیابی به هدف ذکر شده در بند ۸ تصمیم ۱/CMA.6، یادآوری می‌کند و خواستار تلاش‌های بیشتر در این زمینه است.

۵۲- همچنین تصمیم می‌گیرد یک میزگرد سطح بالای وزیران تشکیل دهد تا در مورد اجرای هدف کمی جمعی جدید در مورد تأمین مالی اقلیمی، از جمله عناصر کمی و کیفی مربوط به تأمین مالی تأمل کند.

۵۳- بیانیه نشست اقلیم سازمان ملل متحد، خواستار تلاش برای حداقل سه برابر کردن تأمین مالی سازگاری تا سال ۲۰۳۵ در چارچوب تصمیم ۱/CMA.۶، از جمله بند ۱۶ آن، می‌شود و از کشورهای توسعه‌یافته عضو می‌خواهد که مسیر تأمین مالی جمعی خود برای سازگاری با کشورهای در حال توسعه عضو را افزایش دهد.

دکتر حمیدرضا سلیمانی

رییس مرکز نوآوری و فناوری سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور و کارشناس ارشد تغییر اقلیم