نقش حیاتی شرکت پشتیبانی امور دام کشور در تأمین گوشت و امنیت غذایی پایدار کشور

در این میان، تأمین پروتئین حیوانی به‌ویژه گوشت، نه‌تنها از جنبه تغذیه‌ای، بلکه از منظر اقتصادی و اجتماعی نیز حائز اهمیت است. گوشت به‌عنوان یک کالای استراتژیک، تأثیر مستقیمی بر سبد غذایی خانوارها دارد و هرگونه اختلال در عرضه آن می‌تواند به ناآرامی‌های قیمتی و حتی تنش‌های اجتماعی منجر شود. در این چارچوب، شرکت پشتیبانی امور دام کشور به‌عنوان نهاد تخصصی و سیاست‌گذار در حوزه دامپروری، نقشی محوری در تنظیم بازار، تضمین تولید و توزیع عادلانه این محصول ایفا می‌کند.

تولید و عرضه گوشت با چالش‌های ساختاری متعددی روبه‌رو است؛ از محدودیت‌های منابع علوفه و نهاده‌های دامی گرفته تا نوسانات قیمت جهانی و تأثیر تحریم‌ها. این عوامل باعث شده تا تولیدکنندگان داخلی در شرایطی ناپایدار فعالیت کنند و در مواردی، وابستگی به واردات این کالای اساسی افزایش یابد. در چنین شرایطی، فقدان یک نهاد متمرکز برای برنامه‌ریزی بلندمدت و حمایت از زنجیره تولید می‌تواند به تشدید بحران بینجامد. شرکت پشتیبانی امور دام کشور با در اختیار داشتن ابزارهای تنظیم‌گری مانند ذخیره‌سازی راهبردی، تعیین قیمت‌های تضمینی و حمایت از کشاورزان، مانع از شکل‌گیری شوک‌های ناگهانی در بازار می‌شود.

شرکت پشتیبانی امور دام کشور با اتخاذ سیاست‌های فعالانه، می‌کوشد تا توازن بین عرضه و تقاضا را حفظ کند. از جمله این اقدامات می‌توان به توسعه کشتارگاه‌های صنعتی برای کاهش ضایعات، سرمایه‌گذاری در اصلاح نژاد دام‌ها جهت افزایش بهره‌وری، و ایجاد شبکه توزیع یکپارچه اشاره کرد. همچنین، با استفاده از مکانیسم‌های واردات هدفمند در دوره‌های کمبود، از افزایش بی‌رویه قیمت‌ها جلوگیری می‌شود. این راهبردها نه‌تنها به ثبات بازار کمک می‌کند، بلکه زمینه را برای خودکفایی تدریجی فراهم می‌سازد.

در شرایطی که تغییرات اقلیمی و بحران‌های اقتصادی فشار بر بخش کشاورزی و دامپروری را افزایش داده، وجود نهادی که بتواند با دید کلان به تنظیم روابط بین تولیدکنندگان، تجار و مصرف‌کنندگان بپردازد، ضرورتی انکارناپذیر است. شرکت پشتیبانی امور دام کشور تاکنون در مقاطع مختلف، با عملکرد مناسب خود ثابت کرده که می‌تواند در مقاطع حساس، از تبدیل شدن کمبود موقت به بحران دائمی در بازار انواع نهاده‌های تولید و محصولات دام و طیور جلوگیری کند.

با این حال، برای رسیدن به الگوی پایدار در تأمین گوشت، نیاز به تقویت هماهنگی بین شرکت پشتیبانی امور دام کشور و سایر نهادهای مرتبط مانند وزارت جهاد کشاورزی و سازمان برنامه و بودجه وجود دارد تا سیاست‌های حمایتی به‌شکل یکپارچه اجرایی شوند. بدیهی است که موفقیت در این مسیر، مستلزم نگاهی فرابخشی است که در آن، امنیت غذایی پایدار کشور به‌عنوان یک اولویت ملی در نظر گرفته شود.