
اجرای برنامه شورورزی در ۷ استان کشور برای سازگاری
رییس مرکز ملی تحقیقات شوری کشور اعلام کرد: استفاده از فناوری شورورزی به منظور تنوعبخشی به محصولات کشاورزی با اجرای برنامه توسعه گیاهان شورزیست در برخی عرصههای کشاورزی برای سازگاری و افزایش تابآوری در برابر شوری آب و خاک و تغییرات اقلیمی از سوی این مرکز در قالب مزارع پایلوت توسط بهرهبرداران در حال اجرا است.
به گزارش داغ (دیدهبان امنیت غذایی) به نقل از پایگاه اطلاعرسانی وزارت جهادکشاورزی، محمدحسن رحیمیان افزود: شورورزی میتواند در تامین امنیت غذایی، تولید محصولاتی مانند علوفه، چوب و دانههای روغنی، تنوعبخشی به الگوی کشت، استفاده بهینه از منابع آب و خاک نامتعارف و بسیار شور و کمک به حل چالشهای اجتماعی مانند بیکاری و کمک به حفظ پوشش گیاهی عرصههای طبیعی و مهار ریزگردها نقشآفرینی کند.
وی اظهار داشت: این مرکز در راستای فعالیتهای شورورزی بهعنوان یکی از راهکارهای سازگاری و افزایش تابآوری در برابر شوری آبوخاک و تغییر اقلیم، برنامه جامع توسعه کاشت گیاهان شورزیست را تدوین و از سال گذشته در مزارع به صورت آزمایشی در هفت استان کشور به اجرا گذاشته است.
رحیمیان توضیح داد: فاز نخست این برنامه چهارساله از سال ۱۴۰۳ در استانهای یزد، گلستان، خراسان جنوبی، بوشهر، خوزستان، قم و سیستان و بلوچستان آغاز شده است.
وی اضافه کرد: شورورزی در شرایطی استفاده میشود که منابع آب و خاک کشاورزی به حدی شور شده باشد که نتوان کشاورزیهای متعارف را انجام داد و درآمد اقتصادی داشت.
رییس مرکز ملی تحقیقات شوری کشور گفت: در چنین شرایطی از لحاظ شوری آب و خاک، گیاهان و علوفههای متحمل به شوری مانند گیاهان شورپسند یا هالوفیتها بهعنوان جایگزین در الگوی کشت استفاده میشوند.
وی افزود: در فاز نخست برنامه جامع توسعه کاشت گیاهان شورزیست، کاشت گیاهانی نظیر سالیکورنیا، ارزن پادزهری و کوشیا را بهصورت پایلوت توسط بهرهبرداران عرصههای شور آغاز کردهایم.
رحیمیان تصریح کرد: همچنین ما به دنبال ایجاد سامانه شورورزی تلفیقی هستیم تا در کنار کشت گیاهان شورزیست اقتصادی در اراضی بسیار شور، تولید انواع آبزیان و واحدهای دامی نیز تعریف شود و به افزایش بهرهوری منابع و درآمد بهرهبرداران و پایداری شورورزی منجر شود.
وی گفت: ما قبول داریم که بحران آب در کشور وجود دارد و علاوه بر صرفهجویی در بخش کشاورزی، حقابههای محیط زیستی نیز باید رعایت شود، اما درعین حال باید به معضل شوری به عنوان یک فرصت نگریسته شود ضمن آن که الزامات قانونی و سندهای بالادستی نیز وجود دارند که کشور را مکلف میکنند برای حل چالشهای آب، غذا و علوفه به فعالیتهای شورورزی روی آورده و ضمن شناسایی، معرفی و جایگزینی گیاهان مقاوم به شوری، به موضوع تنوعبخشی به الگوی کشت مناطق شور کشور نگاه ویژهای شود.
رییس مرکز ملی تحقیقات شوری کشور افزود: برنامه هفتم پیشرفت و آییننامه حمایت از تولید دانشبنیان و اشتغالآفرین در بخش کشاورزی و منابع طبیعی از جمله این الزامات و قوانین هستند.
وی با اشاره به دو راهکار دیگر توصیه شده از سوی این مرکز نیز ابراز داشت: پیشگیری از شوری خاک نیز به عنوان یکی دیگر از راهکارها است که بر اساس آن، عملیات کشاورزی متعارف باید بهگونهای صورت گیرد که منجر به شوری ثانویه خاک نشود.
رحیمیان افزود: استفاده از روشهای مناسب و بهینه آبیاری و زهکشی و اصلاحی خاک، جلوگیری از بیش آبیاری اراضی، کنترل سطح ایستابی، رعایت الگوی کشت و تناوب زراعی، پایش منظم وضعیت شوری آب و خاک، آموزش مناسب بهرهبرداران و انجام فعالیتهای ترویجی از جمله عملیات قابل تعریف برای این راهکار است.
وی مدیریت و کنترل شوری را از دیگر راهکارها در برابر مساله شوری آب و خاک کشور دانست و اذعان داشت: معرفی ارقام گیاهی متحمل به شوری، اصلاح زیستی خاکهای شور و مجموعه عملیات بهزراعی و بهباغی مختص شرایط شور در زمره این راهکار قرار میگیرند.
رییس مرکز ملی تحقیقات شوری کشور خاطرنشان کرد: برای مدیریت و کنترل شوری مزرعه در واقع سه روش مختلف هیدرولیکی، شیمیایی و بیولوژیکی مطرح است و در هر کدام از این روشها، تلاش میشود شوری خاک به نحوی کنترل و مدیریت شود تا کمترین خسارت به گیاه زراعی و باغی وارد شده و افت تولید به حداقل برسد.


