ضرورت ایجاد تعادل بین تأمین نیازهای داخلی و حمایت از صادرات محصولات کشاورزی
تجارت خارجی یکی از مؤلفه‌های مهم در توسعه اقتصادی و منبع تأمین درآمدهای ارزی برای سرمایه‌گذاری در تکنولوژی‌های جدید و افزایش توان تولیدی اقتصاد کشور می‌باشد. در سال‌های اخیر وجود نوسان قیمتی در بازار نفت، درآمد ارزی کشور را با تغییرات زیادی روبرو کرده و اقتصاد کشور را متأثر ساخته است و این موضوع لزوم ایجاد تنوع در محصولات صادراتی و اهمیت و تأکید بر تجارت محصولات غیرنفتی را به وضوح نشان می‌دهد. در این بین توجه به تجارت بخش کشاورزی با توجه به اهدافی همچون خودکفایی و امنیت غذایی و امکان ارزآوری بالای این بخش اقتصادی حائز اهمیت است.
به طور کلی صادرات محور توسعه بوده و این مهم نمایانگر ابعاد پراهمیت این مقوله بوده و به مثابه نیروی مولد برای توسعه پایدار اقتصادی است که این خود نقش و اهمیت بسیار زیاد صادرات کشاورزی را در کنار صادرات سایر کالاها برای گسترش صادرات غیرنفتی کشور روشن می‌سازد.
در این عرصه دولت می‌تواند با سیاست‌گذاری‌های مدون، شرایطی پایدار و فضایی پویا برای سرمایه‌گذاری بخش تعاونی و خصوصی کشاورزی را مهیا نموده و برای تحقق این سیاست‌ها توجه به فناوری‌های روز و ذائقه بازارهای صادراتی، از ضروریات توسعه پایدار صادرات در بخش کشاورزی است.
بخش کشاورزی کشور همواره به عنوان یک بخش استراتژیک محسوب گشته و بنابراین تقویت آن، هم از بعد داخلی برای تأمین استقلال سیاسی و اقتصادی و هم از بعد خارجی برای اجرای سیاست‌های گسترش صادرات غیرنفتی جهت کسب بخشی از منابع ارزی مورد نیاز کشور، بسیار ضروری است. بدیهی است که مبادرت به تحقیق و بررسی پیرامون عواملی که به نوعی عرضه صادرات محصولات کشاورزی را افزایش می‌دهد، ضرورتی اساسی در سیاست‌های اقتصادی کشور و بخش کشاورزی محسوب می‌شود.
وزارت جهاد کشاورزی با توجه به مسئولیتی که برای تأمین و تنظیم بازار محصولات کشاورزی دارد، به‌دنبال تنظیم بازار داخلی در کنار تداوم روند صادرات محصولات کشاورزی در کشور می‌باشد. در همین راستا دولت برای تنظیم بازار محصولات کشاورزی و جلوگیری از افزایش بی‌رویه قیمت‌ها، اقداماتی را در دستور کار قرار داده است. یکی از این راهکارها، افزایش تعرفه‌های صادراتی برای برخی محصولات است تا از صادرات بی‌رویه آن‌ها جلوگیری شود.
توسعه صادرات انواع محصولات کشاورزی به اشکال مختلف کمی و کیفی، تنوع کالایی و بازاری و غیره، می‌تواند علاوه بر کمک به توسعه مناطق روستایی کشور و کاهش فقر و محرومیت، به عنوان محرکی اساسی در فرآیند رو به جلوی توسعه همه جانبه اقتصادی کشور عمل نماید. همچنین توسعه دیپلماسی کشاورزی با هدف افزایش سهم ایران در بازارهای صادراتی محصولات کشاورزی نیز از جمله اقدامات وزارت جهاد کشاورزی در چند سال اخیر بوده است. اما افزایش بی‌رویه آن می‌تواند به کمبود و افزایش قیمت این محصولات در بازار داخلی منجر شود. بنابراین، لازم است دولت با اتخاذ سیاست‌های مناسب، تعادلی بین صادرات و تأمین نیازهای داخلی برقرار کند تا هم منافع اقتصادی حاصل از صادرات حفظ شود و هم مصرف‌کنندگان داخلی دچار مشکل نشوند.
